Door gedrevenheid het maximale uit het golfen halen

Mijn naam is Ellen van Huizen ben getrouwd en heb 2 kinderen. Ik heb een dubbele fysieke beperking, te weten een  kyfoscoliose (rug) en een chronische idiopatische axonale polyneuropathie (handen/voeten/benen). 

Hoe is het gekomen. Mijn hele jeugd heb ik aan topsport gedaan. Van mijn 6e t/m mijn 15e zwemmen, nationaal en internationaal. Vanaf mijn 13e t/m mijn 21e basketbal, tevens nationaal als internationaal.

Op mijn 15e heb ik voor het eerst last gekregen van mijn rug. Na allerlei onderzoeken kwam in eerste instantie naar voren dat ik een scoliose had. Enkele jaren later kwam de kyfose naar voren. Het is een aangeboren kyfoscoliose. Door het vele sporten heb ik het behoorlijk lang volgehouden. Na mijn ‘topsport’ jeugd ben ik vanaf 1990 gaan golfen. Niet zonder pijn, maar ik kon dit nog doen. 

Uiteindelijk ben ik naar de St. Maartenskliniek in Nijmegen gegaan om te kijken wat er mogelijk is met mijn rug.  In eerste instantie is besloten dat ik in het gips ging. Dat heeft gewerkt. Daarna heb ik een tijdje een brace gehad. Wat niet echt werkte. Een operatie op volwassen leeftijd is niet iets wat ze snel doen.  

In de tussentijd zijn de kinderen geboren. De artsen in de St. Maartenskliniek hebben mij geadviseerd om een operatie zo lang mogelijk uit te stellen totdat de kinderen in ieder geval zelfstandig genoeg zijn. Dit heb ik heel serieus genomen. Het heeft geduurd tot 2016 voordat ik terug ben gegaan naar Nijmegen. Ik heb toen ‘de handdoek in de ring gegooid’ en aangegeven dat het niet meer ging en ik de operatie wil.

Voordat de onderzoeken begonnen voor de rugoperatie ben ik eind 2016 in het ziekenhuis terecht gekomen, omdat ik geen gevoel meer had in mijn onderbenen/voeten en vingers en krachtverlies/balansproblemen. Na veel onderzoeken is naar voren gekomen dat ik een chronische idiopatische axonale polyneuropathie heb. De oorzaak hiervan is onbekend. In deze periode kon ik nauwelijks lopen.  De artsen hebben mij doorgestuurd naar Roessingh Revalidatie, waar ik in 2017 een lange periode revalidatie heb gehad voor de polyneuropathie alsmede de voorbereiding op mijn rugoperatie.  Uiteindelijk is mijn rugoperatie in januari 2018 uitgevoerd. Ik heb nu 2 staven en 21 schroeven in mijn rug zitten. 

Na mijn operatie hebben de artsen mij gevraagd wat ik nog zou willen doen qua sport. Ik heb aangegeven, zodra het kan, ik weer wil gaan golfen. Zij hadden hier grote vraagtekens bij. Ik had het e.e.a. over golfen met een fysieke beperking in 2017 al uitgezocht, maar wilde eerst de operatie afwachten en het herstel om te kijken wat ik fysiek nog kan.  In 2019 heb in een pro bij ons in de buurt bereid gevonden om mij weer op weg te helpen met het golfen. Het kan immers niet meer zoals het normaal gaat. Het is ons gelukt. Ik speel nu met een aangepaste golfclubs, waardoor ik toch de ballen kan slaan. De constante factor is nog regelmatig zoek ivm de balansproblemen, maar dat drukt de pret niet. Het gaat mij goed af. 

In 2021 ben ik voor het eerst in gesprek gegaan met de EDGA. Ik ben zeer competitief ingesteld en heb daar de vraag neergelegd of ik mij kon aansluiten ivm mijn fysieke beperkingen. Dat kon. In 2022 zou ik voor het eerste mee doen met Dutch Disabled Open, maar door Covid kon ik niet meedoen. In 2023 ben wel aanwezig bij de Dutch Disabled Open. Heb daar een goede wedstrijd gespeeld en heb zo kennis gemaakt met Team Handigolf. Van daaruit ben in uitgenodigd om aan te sluiten bij Team Handigolf. Alle spelers zijn fanatiek en gedreven en willen verder komen. Dat spreekt mij aan en daarom voel ik mij goed in deze groep.

Afgelopen jaar hebben wij met enkele leden uit het Oosten van het land Team Handigolf NO NL opgericht  om het golfen met een fysieke beperking aldaar te promoten en verder uit te bouwen.

Golfgroet,

Ellen van Huizen