Ik blijf golfen tot het echt niet meer kan.

Na de diagnose MS ruim 20 jaar geleden,  werd golfen zijn fysiotherapie. Inmiddels is Richard Kluwen uitgegroeid tot de beste paragolfer van Europa. Op het EK in Nederland op de Dutch verdedigde hij in 2023 met succes week zijn titel. 

“Waarom ik?” Dat vroeg Kluwen zich af toen bekend werd dat hij MS had. “Maar op die vraag krijg je nooit antwoord. Ik ben ook niet de persoon die daarin blijft hangen. Voor zijn familie was het een grote schok, omdat de vader van Kluwen ook te kampen had met MS. “Op 41-jarige leeftijd is hij overleden hebben het gewoon verteld.” Desondanks heeft Kluwen (51) een rijk leven. “Ik ben getrouwd met Mariëlle en heb drie kinderen. Mijn gezin steunt mij volledig in mijn golfambities. Ik ben opgevoed met de gedachte dat het belangrijk is om te werken, dus het was even omschakelen dat ik huisvader werd. Op school ben ik gaan helpen als luizenvader en ook bij het sporten van mijn kinderen ben ik dingen gaan doen. Sporten vind ik heel belangrijk, want iedereen kan bewegen. Zo heb ik bijvoorbeeld ook clinics gegeven in revalidatiecentra.”
In het begin kon Richard nog lopen. Naar verloop van tijd ging dat niet meer, omdat hij vaak onderuit ging. “Dat gebeurde zowel voor als na mijn swing. Ik val om als een houten pop, omdat ik in een spasme schiet. Dat houdt op een gegeven moment op.” Als beginnend paragolfer werd hij soms raar aangekeken in de community. De spelers in zo’n mobiele buggy zijn voornamelijk dwarslaesie-patiënten. Als je mij ziet staan, lijkt het of er niks aan de hand is. Daarom kreeg ik commentaar. Daar had ik even moeite mee, maar ik weet wat ik heb en waarom ik in die kar zit. Nu doe ik lekker mijn ding.”

Richard golft vooral om in beweging te blijven. “Ik zal na een rondje golf nooit chagrijnig naar huis gaan. Ik blijf altijd genieten. Tijdens wedstrijden ben ik ook heel relaxed. Als er druk op staat en er worden foto’s gemaakt dan denk ik: lachen, leuk man. Natuurlijk zit er spanning bij, maar ik denk niet dat ik iets moet. Als er iemand beter speelt, zal ik hem of haar van harte feliciteren. Ik kan er wel slecht tegen als ik zelf niet goed speel. En daar doen we nu alles aan om dat te voorkomen.”
Een paar jaar terug werd de MS sterker dan de medicijnen die hij kreeg om de ziekte te remmen. Een zogenaamde stamceltransplantatie in het buitenland heeft voor Richard een nieuwe start betekend. Deze behandeling, die helaas niet wordt vergoed, kost heel veel geld. € 65.000,- om precies te zijn. Met hulp van o.a. veel vrienden en bekenden is er toen een crowdfund-actie gestart via de Handigolf Foundation. Na deze HSCT-behandeling is de MS letterlijk stopgezet.

Ik ben een golfer die na meer dan 20 jaar golfen met een beperking alles wel gezien heeft. Samen met een paar oud gediende waaronder Tineke Loogman en Frans Harmsen hebben we heel wat toernooien en wedstrijden gespeeld. Heel veel gewonnen en nog meer lol gehad. Nu is voor mij de laatste jaren een kleine verandering gekomen in mijn drive i.v.m. het moeten presteren. Voor mij persoonlijk is het plezier in het spelletje en de positieve invloed op mijn lijf het allerbelangrijkste geworden. 
Het spelen met Team Handigolf is altijd een feest en gezellig. We zijn alle gelijkgezinde. Niemand heeft een beperking maar we zijn golfers die het beste uit hun lijf halen. Ik word ook door de NGF regelmatig uitgezonden. Het leuke is dan te zien dat er tegenwoordig steeds meer overlap is tussen alle partijen. Ik blijf golfen tot het echt niet meer kan.