15 juli 2019 begon als een normale werkdag. Samen met een collega was ik op pad voor een klus op het dak. Het werk ging soepel, en we waren halverwege toen het begon te miezeren. Op weg terug naar de hoogwerker gleed ik uit. Uit reflex probeerde ik me vast te grijpen aan de lichtstraat, maar ik gleed door de nattigheid en viel zes meter naar beneden.
Toen ik op de grond lag, wist ik meteen dat het mis was. Ik probeerde nog op te staan, maar mijn benen voelden gevoelloos. Al snel volgde de bevestiging in het ziekenhuis: een dwarslaesie, vanaf mijn navel naar beneden verlamd. Het was een harde boodschap, en vanaf dat moment begon een hectische periode vol aanpassingen en medische behandelingen.
Na tien dagen in het ziekenhuis werd ik overgebracht naar Heliomare, waar ik een half jaar revalideerde. Het was een zware tijd, maar ik heb er veel aan gehad. De mensen om me heen hadden vaak vergelijkbare situaties meegemaakt, en we konden veel van elkaar leren. Die steun en gedeelde ervaring maakten een groot verschil; ik voelde me niet alleen, en het gaf me kracht om door te zetten en me aan te passen aan mijn nieuwe realiteit.
Voor mijn ongeval was ik net begonnen met golfen, en ik genoot er enorm van. Toen ik net mijn dwarslaesie kreeg, dacht ik dat dat hoofdstuk afgesloten was. Maar al tijdens mijn revalidatie hoorde ik van een paragolfer, een speciale rolstoel waarmee ik zou kunnen staan. Dat gaf me weer een doel. Bij Heliomare mocht ik zelfs al een keer oefenen met een paragolfer, en dat wakkerde mijn verlangen om weer op de golfbaan te staan verder aan.
Mijn vrienden merkten hoe belangrijk dit voor me was en besloten een crowdfunding te starten om de benodigde 25.000 euro op te halen voor een eigen paragolfer. Met hun hulp en die van anderen lukte het, en ik kon mijn eigen paragolfer aanschaffen. Weer op de golfbaan staan, in plaats van zitten, was een enorme stap voor me. Het gaf me niet alleen plezier, maar ook een gevoel van zelfstandigheid terug.
Dankzij de paragolfer kon ik niet alleen golfen, maar ook trainen en deelnemen aan NGF- en EDGA-wedstrijden. Zo kwam ik in contact met Handigolf, een organisatie van mensen die ook golfen met een beperking. Door Handigolf kreeg ik de kans om op verschillende banen te spelen en me verder te ontwikkelen. Al snel kon ik ook mee naar wedstrijden in het buitenland, wat me weer nieuwe ervaringen en contacten opleverde.
“Blijf kijken naar wat mogelijk is, niet naar wat je beperkt.”
Ontvang 1x per maand nieuws, events en meer!