Een leven vol doorzettingsvermogen, sport en golf

Ik ben Tineke Loogman-Verbruggen, getrouwd met Ger Loogman. Samen hebben we twee kinderen, Renske en Falco, en twee schoonkinderen, Koos en Jessica. Daarnaast ben ik trotse oma van Ayla, de dochter van Renske en Koos.

Een sterke basis
Ik werd geboren met een fysieke beperking: mijn linkerarm stopt ongeveer 11 cm na de elleboog. Mijn moeder, een sterke en praktische vrouw, kortte in haar kraambed meteen de mouwtjes van mijn kleertjes in en zorgde dat ik al snel verschillende protheses kreeg. De mechanische haak die ik toen kreeg, gebruik ik nog steeds, vooral in de winter en bij specifieke taken. Haar motto was simpel maar krachtig: “Kan niet is dood. En wat niet kan zoals het moet, moet dan maar zoals het kan.”

Mijn vader, een getalenteerde sporter die “alles met een bal” kon, moedigde me aan om al jong verschillende sporten te proberen. Zwemmen, schaatsen, paardrijden, skiën, tennis – ik deed het allemaal. Later kwamen daar fitness, krachttraining, kwarttriatlons en hardlopen bij. Ik schaatste de Elfstedentocht en liep zelfs de marathon van New York.

De weg naar golf
Mijn ouders ontdekten golf en waren er al snel helemaal door gegrepen. Om mee te kunnen praten, besloot ik samen met mijn zus en onze mannen een paar lessen te nemen. Wat begon als een grapje werd al snel een passie. Golf had me in zijn greep.

Met hulp van een aangepaste prothese vond ik mijn weg in de sport. Via de Nederlandse Golfvereniging voor Gehandicapten (NGG) begon ik in 2001 deel te nemen aan buitenlandse toernooien. Toen in 2002 de European Disabled Golf Association (EDGA) werd opgericht, sloot ik me aan. Ik werd chairman van de Sports Committee en werkte tot 2013 aan uniformiteit en gelijke kansen binnen de internationale toernooien.

Handigolf Foundation en Dutch Disabled Open
In Nederland ging het minder goed met de NGG. Daarom werd ik in 2006 voorzitter van de vereniging en richtte ik een stichting op om de financiering van het Dutch Disabled Open (DDO) te waarborgen. Onder mijn leiding groeide dit jaarlijkse toernooi uit tot een hoogtepunt in het gehandicaptengolf.

Na een periode zonder toernooi door corona en het wegvallen van een hoofdsponsor, maakten we in 2022 een nieuwe start. Het DDO wordt nog steeds georganiseerd door de Handigolf Foundation, waarvan ik voorzitter ben. In mijn rol als Tourdirector Netherlands bij EDGA blijf ik betrokken bij de organisatie van dit toernooi.

Eerbetoon en mijlpalen
In 2006 werd ik Europees Kampioen bij de dames.  In 2016 werd ik geridderd voor mijn sportieve prestaties en mijn inzet voor gehandicaptengolf. In 2021 werd ik benoemd tot captain van het Europese team voor de Cairns Cup 2024, een prestigieus toernooi dat vergelijkbaar is met de Ryder Cup.

Tijdens het DDO 2024 besefte ik dat de Handigolf Foundation een upgrade nodig had. Ons kleine team van vrijwilligers, dat zelf ook handigolfers is, kon de groeiende organisatie niet meer alleen aan. Daarom hebben we een team van adviseurs gevraagd om ons te begeleiden in de volgende stappen. Met trots zie ik hoe we als community en organisatie grote vooruitgang boeken.

Trots en toekomst
Golf heeft me niet alleen veel voldoening gebracht, maar ook de kans gegeven om anderen te inspireren. Ik ben trots op wat we met de Handigolf Foundation hebben bereikt en kijk met vertrouwen naar de toekomst. Samen zorgen we ervoor dat gehandicaptengolf blijft groeien en toegankelijk blijft voor iedereen.